ارتباط میان کاهش وزن در میانسالی و مرگ زودرس - مجله خبری

به گزارش مجله خبری، بر اساس این پژوهش تغییرِ وزن از چاق به غیرچاق خطر مرگ زودرس را تا 30 درصد افزایش می دهد. بیشترین خطر مرگ در بین کسانی مشاهده شد که در تمام طی دوران بزرگسالی چاق بودند. این افراد تا 72 درصد خطر مرگ زودرس را در خود افزایش دادند.

ارتباطِ بین اضافه وزن و خطرات سلامتی در بسیاری از تحقیقات ثابت شده است و اغلب گفته می گردد کم کردن چند کیلوگرم وزن، در هر سنی، بهترین راه برای پیشگیری از مسائل مربوط به چاقی است.

اما بر اساس یافته های پژوهشی که در ژورنال بی ام جی به چاپ رسیده و دانشمندان در آن ارتباط بین تغییرات در وزنِ بدن در دوران میانسالی و خطرات مرگ زودرس را سنجیده اند، قضیه به این سادگی ها هم نیست.

به گزارش مجله خبری به نقل از CNN، دانشمندان کشف کردند ارتباطِ بینِ چاق تر شدن و مرگ زودرس با افزایش سن کمتر می گردد؛ در عوض کم شدنِ وزن در دوران میانسالی، به خصوص اگر پای بیماری های قلبی در میان باشد، ممکن است به مرگ زودرس بینجامد.

به عبارت دیگر، اگر افراد در سنین میانسالی و به بالا تصمیم بگیرند وزن خود را برای دستیابی به وزنِ سالم کاهش دهند، خطر مرگ را در خود افزایش می دهند.

نویسنده این پژوهش، پروفسور آن پَن، از دانشگاه هوآژونگ در چین، می گوید: نتیجه یافته های ما نشان می دهد بهترین راه برای پیشگیری از مرگ زودرس کم کردنِ وزن در سنین جوانی است.

این پژوهش دریافت افرادی که در سنین بزرگسالی توده بدنی بالایی دارند و چاق باقی می مانند خطر مرگ زودرس را در خود افزایش می دهند. افزایش وزن از دوران 20 سالگی تا میانسالی با افزایش خطر مرگ ارتباط دارد و افرادی که در طی این مدت وزن نرمالی دارند کمتر محتمل است دچار مرگ زودرس شوند.

اما این پژوهش همچنین دریافت کاهش وزن در سنین میانسالی و سال های بعد از آن به طرز چشمگیری با افزایش احتمال خطر مرگ زودرس مرتبط است.

چاقی یکی از مسائل شایعِ مربوط به سلامت عمومی در دنیا است. در سال 2016، در آمریکا 38 درصد از زنان و 36 درصد از مردان به دلیل عوارض ناشی از چاقی در بیمارستان ها بستری شدند. این رقم در سال 1975 به ترتیب 14 و 11 درصد بود.

کاهشِ وزنِ عمدی و غیرعمدی

پَن در شرح یکی از محدودیت های این پژوهش گفت، در این پژوهش علت کم شدن وزن در سنین بالای میانسالی مورد نظر قرار نگرفته است. یکی از عواملی که می تواند در این بین نقش مهمی ایفا نماید این است که آیا کم شدن وزن به طور انتخابی و دلخواه اجرا شده یا غیرعمدی بوده است.

او شرح داد: کم شدن وزن به صورت غیرعمدی می تواند نشانه ای از بیماری هایی نظیر سرطان یا دیابت باشد. پیغام این مطالعه این است که در سنین جوانی افزایش وزن نداشته باشیم و در سنین بالاتر سعی کنیم وزنِ سالم را حفظ کنیم.

این مطالعه دریافت عامل وزن در افرادی که در سنین بزرگسالی اضافه وزن داشته اند، اما چاق محسوب نمی شده اند، به مرگ زودرس یا ارتباط پیدا نمی کند یا ارتباط بسیار اندکی دارد.

به گزارش مجله خبری به نقل از تلگراف، دانشمندان چینی با آنالیز شرایط عمومی سلامتی 36000 نفر در آمریکا که بعد از سن 47 سالگی چاق محسوب می شدند کشف کردند، افرادِ چاقی که بعد از این سن کوشش کردند وزن خود را به وزنِ سالم کاهش دهند، در مقایسه با افرادی که چاق باقی مانده بودند، بیشتر احتمال داشت که جان خود را در سنین پایین تر از دست بدهند.

در این پژوهش سن مشارکت نمایندگان اندازه گیری شد و از آن ها خواسته شد وزنی را که 10 سال پیش و در سن 25 سالگی داشتند را اعلام نمایند. مرگ به هر دلیل و به خصوص به دلیل بیماری های قلبی طی 12 سال از آغاز این پژوهش ثبت شد. طی این مدت 10500 نفر درگذشتند.

بر اساس این پژوهش تغییرِ وزن از چاق به غیرچاق خطر مرگ زودرس را تا 30 درصد افزایش می دهد. بیشترین خطر مرگ در بین کسانی مشاهده شد که در تمام طی دوران بزرگسالی چاق بودند. این افراد تا 72 درصد خطر مرگ زودرس را در خود افزایش دادند.

این مطالعه ارتباطِ چشمگیری بین تغییر الگو های وزنی و مرگِ ناشی از سرطان پیدا نکرد.

مطالعات پیشین بین اندازه توده بدنی (بی ام آی) در بزرگسالی و مرگ زودرس ارتباط برقرار نموده بودند، اما نقش تغییرات وزنی در طی زمان و مرگ زودرس کمتر شناخته شده است.

پرفسور پَن خاطرنشان کرد، تحقیقات بیشتری باید انجام گردد تا عللِ ارتباطِ بین تغییرات وزنی در دوران بزرگسالی و مرگ زودرس و همینطور پیغامد های بلند-مدتِ کاهش وزن برای شرایط سلامتی، شناسایی گردد.

منبع: CNN و The Telegraph

ترجمه: سایت مجله خبری