سبقت اژدها از عقاب - مجله خبری

به گزارش مجله خبری، در نوترین پیامدهای تنش ها بین چین و امریکا، پکن اقدام به تحریم 4 مقام امریکایی کرد که در کمیته آزادی مذاهب امریکا حضور دارند. ممنوعیت ورود این 4 فرد به چین در پی اعلام تحریم های نو علیه پکن صورت گرفت و اکنون این سؤال را در فکر بسیاری برانگیخته که در نبرد اژدها و عقاب کدام یک دست برتر را خواهند داشت.

نبرد مالی بی انتها

طبیعتاً نخستین فاکتوری که در مقایسه این دو قدرت مورد توجه تحلیلگران قرار می گیرد، فاکتور مسائل مالی است. هرچند بعضی از تحلیلگران معتقدند شاید هنوز زود باشد بخواهیم تصور کنیم چین با وجود همه فزونی های مالی که در یک دهه اخیر داشته است، تبدیل به هژمون مالی شده و یا قدرت مالی امریکا را پشت سر گذارده باشد و از جمله اکونومیک تایمز تأکید نموده باشد اقتصاد چین هنوز بسیار جوان است و به همین سبب به لحاظ مالی نقش کوچک تری نسبت به امریکا در دنیا دارد اما بسیاری از تحلیلگران هم معتقدند چین شاید به لحاظ دارایی ها توان امریکا را نداشته باشد اما با حضور سرمایه گذاران خود در اقصی نقاط دنیا، دیری نخواهد پایید، تبدیل به قدرت مالی برتر دنیا گردد. در همین ارتباط کریس آنستی، از تحلیلگران بنام بلومبرگ، در مقاله ای نوشته است، واقعیت این است که چین چه بخواهد چه نخواهد، صاحب هژمون مالی در دنیا شده است.

او بر همین اساس با تأکید بر اینکه اگر قائل به شروع جنگی سرد بین امریکا و چین باشیم، نوشته است: چین امروز برای امریکا هیچ شباهتی به اتحاد جماهیر شوروی در ایام جنگ سرد ندارد. زیرا اگر در آن موقع مسکو به لحاظ مالی چندان پرقدرت نبود، امروز پکن دارای قدرت مالی بالایی است که می تواند امریکا را به انزوا بکشاند. در حالی که اتحاد جماهیر شوروی با همه پهناوری خود نتوانسته بود، انزوای امریکا را رقم بزند.

فناوری، پاشنه آشیل امریکا

وقتی پای مسائل مالی به میان می آید، نباید از نقش فناوری در اقتصاد غافل شد. یعنی همان چیزی که در بهار سال جاری شی جین پینگ در کنفرانسی در اهمیت آن گفته بود: امروزه فناوری تبدیل به میدان اصلی نبرد در نبردهای استراتژیک شده است و رقابت برای تسلط بر فناوری هر روز بیشتر از قبل خواهد شد.

در واقع چین بخشی از توانمندی مالی خود را مدیون پیشرفت هایی است که در حوزه فناوری داشته است. امروز کوچه و خانه ای در امریکا نیست که در آن محصولاتی از تکنولوژی چین وجود نداشته باشد.

به نوشته واشنگتن اگزمینر چین در درک اهمیت رقابت در زمینه های تکنولوژیکی و فناوری های روز، بخوبی عمل نموده است. طوری که در هوش مصنوعی، فیزیک کوانتوم، بیوتکنولوژی و فناوری های دیجیتال به پیشرفت قابل ملاحظه ای رسیده است و اکنون امریکا در بعضی از این زمینه ها نظیر شبکه های ارتباطی و دیجیتالی همانند فناوری نسل پنجم سال ها عقب تر از چین است.

همین احساس عقب ماندگی در فناوری بود که باعث شد، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق امریکا وارد نبردی سخت با هوآوی یکی از بزرگترین شرکت های فناوری در چین گردد و به بهانه های مختلف مانع فعالیت آن در امریکا گردد و از کشورهای دیگر هم بخواهد آن را تحریم نمایند.

رقابت های نظامی

شاید امریکا به لحاظ داشتن ابزار و ادوات جنگی و توان هسته ای بالاتر از چین باشد اما در توان نظامی تکنولوژیکی نه. در واقع رقابت در فناوری بین چین و امریکا، خواه ناخواه به رقابت های نظامی دو طرف هم کشیده شده است.

در همین ارتباط شیام پراساد ماینالی، از وزرای سابق نپال در مقاله ای نوشته است: کوشش های چین در زمینه های هوش مصنوعی، روباتیک و محاسبات کوانتومی به مرور زمان فزونی نظامی امریکا را نیز زیر سؤال خواهد برد. زیرا بسیاری از فناوری هایی که به ارتش امریکا فزونی می دهد، ریشه در توان فناوری آن دارد. بنابراین افزایش توان فناوری چین به معنای آسیب پذیری صنایع دفاعی امریکا است.

رقابت در احساسات ناسیونالیستی

با این حال فارغ از رقابتی که چین و امریکا در حوزه های مختلف بین المللی با یکدیگر دارند، یک رقابت دیگر نیز بین آنها در جریان است که شاید نمود آن به پررنگی مسائل مالی، نظامی و فناوری نباشد اما اهمیت آن کم از این دست موارد نیست، و آن توان راهنمایی کشور و رویارویی با چالش های داخلی است. در حالی که این روزها در امریکا نگرانی ها بابت بروز جنگ داخلی در این کشور رو به افزایش است، چین بیش از هر زمانی شاهد اشتیاق مردم کشورش برای فزونی دنیای است.

در همین ارتباط گیدئون راچمن از تحلیلگران بنام امریکایی در فایننشال تایمز نوشته است: یکی از معدود مواردی که نه تنها نخبگان دموکرات، نخبگان جمهوریخواه در خصوص آن اتفاق نظر دارند، خطر جنگ داخلی است و روزی نیست، هشدارهایی در این ارتباط از آنها شنیده نگردد. این در حالی است که برخلاف تبلیغات فراوان علیه دموکراسی چین، ناظران خارجی و روزنامه نگارانی که به نقاط مختلف چین سفر نموده اند، گزارش می نمایند دولت این کشور از یک اعتماد به نفس کامل برخوردار است و دولت مرکزی بین مردم این کشور محبوبیت دارد.