با جاده ابریشم تازه بیشتر آشنا شوید (قسمت دوم) - مجله خبری

به گزارش مجله خبری، جاده ابریشم یک جاده تاریخی بسیار مهم بوده که باعث تبادل تجاری و فرهنگی بسیاری در طول تاریخ شده است. امروزه بسیاری از کشورها در کوشش هستند تا این راه باستانی را احیا نمایند.

جاده ابریشم یا راه ابریشم شبکه راه های به هم پیوسته ای با هدف بازرگانی در آسیا بود که این قاره را به شمال آفریقا و شرق اروپا وصل می کرد؛ جهتی که برای قرن ها بزرگ ترین شبکه تجاری دنیا بود. جاده ابریشم به طور رسمی در زمان حکومت سلسله هان در چین (از زمان تماس چینی ها با غرب) تاسیس شد.

به این ترتیب شبکه راه های جاده ابریشم از 130 پیش از میلاد به طور رسمی مورد استفاده نهاده شد و منطقه ها دنیا باستان را با هدف تجارت به یکدیگر متصل کرد. در حدود سال 531 میلادی، بین ایرانیان، بیزانسی ها و ترک ها بر سر تصاحب امتیاز جاده ابریشم رقابتی بسیار بزرگ شکل گرفت.

اهمیت باستانی این جاده از قرن 19 برای اروپایی ها اثبات شد و آن ها در صدد پژوهش ها و عملیات باستان شناسی در این منطقه برآمدند. در این پژوهش ها اشیای باستانی زیادی نیز کشف شد که هم اکنون در موزه هرمیتاژ سنت پترزبورگ نگه داری می گردد و در سال 2014 قسمتی از این اشیا کشف شده به نمایش عموم نیز در آمد.

ازبکستان محلی برای عاشقان معماری

شهرهای باستانی ازبکستان با آثار هنری موزائیکی شکل تزئئین شده اند. هنوز هم بخش بزرگی از این شهرها به طور قابل توجهی دست نخورده به جای مانده اند. در نتیجه ضمن سفر به این کشور با یک حس شگفت انگیزی از تاریخ روبرو می گردد. میراث معماری و مذهبی این کشور ترکیبی از سنت های فرهنگی ازبکستان را طی هزاران سال شکل داده است. هتل های با کیفیت و تازه ساز این کشور یک منظره نسبتا نو برای صنعت گردشگری ازبکستان است.

با توجه به رشد تعداد ساخت اقامتگاه هایی که به صورت خلاقانه طراحی شده اند و تبدیل کاروان سرا های قدیمی به محل اسکان مسافران در شهر قدیمی سمرقند و شهر تاریخی کویوا، انتظار می رود که تعداد گردشگران به ازبکستان بیش از پیش افزایش یابد. حتی بسیاری از گردشگرانی که به پاریس، لندن، هند و سایر جا های دیدنی رفته اند، کشور ازبکستان را از لحاظ کیفیت جاذبه های گردشگری با این مکان ها برابر می دانند.

در این شهر چه چیزی باید ببینید و چه کاری انجام بدهید

هرچند شهر تاشکند محل اصلی ورود بیشتر مسافران بین المللی است، اما بهتر است پروزهای مستقیم به شهر سمرقند را هم چک کنید. سمرقند یک شهر 2500 ساله در فاصله 400 کیلومتری جنوب مرکز ازبکستان (تاشکند) است. در آنجا، می توانید ببینید شهر افراسیاب (بخش قدیمی شهر) دقیقا چطور بوده است؛ جایی که چنگیز خان در قرن 13 میلادی آن را غارت کرد. هرچند بعد از این غارت، زندگی در این شهر تمام نشد و مردم ازبکستان شهر سمرقند نو را روی ویرانه های شهر قدیمی بنا کردند؛ کاری که باعث شد معماری های زیبایی دوباره به وجود بیایند. از مهم ترین دیدنی های این شهر می توان به میدان ریگستان ساخته شده در قرن 15 میلادی اشاره نمود.

کمی دورتر از سمرقند، شهر تاریخی دیگری به نام بخارا واقع شده است. شهری تزیین شده با گنبدهای فیروزه ای درخشان، مساجد باشکوه، قلعه های باستانی و سایر جاذبه های تاریخی و دیدنی. بخارا یکی از شهرهای باستانی آسیای میانه است که بر زیبایی منطقه به نحو چشم گیری افزایش اثر داشته است. این شهر دارای چندین بنای تاریخی مهم است که تحت تاثیر معماری هندی ساخته شده است. اگر هنوز هم برای گشتن در ازبکستان وقت دارید، شهر خویا آخرین محل توقف شما خواهد بود. این شهر یک نمونه باور نکردنی از طراحی شهری معروف به شهر اسلامی است و یک دژ 200 ساله را در خود جای داده است. جایی که قدم زدن در آن به معنای واقعی مثل قدم زدن در تاریخ است و حس و حال عجیبی را به بازدیدنماینده ها منتقل می نماید.

کشور آذربایجان محلی برای عاشقان ماجراجویی

بسیاری از شهرهای واقع شده در جاده ابریشم ادعا می نمایند، محلی هستند که شرق با غرب برخورد می نماید، اما جمهوری آذربایجان می تواند بر اساس موقعیت جغرافیایی خود در این باره بیشترین ادعا را داشته باشد. درست در زمان های قدیم مردم شرقی جاده ابریشم، کشور آذربایجان را یکی از مقاصد غربی حساب می کردند و مردم غرب این جاده، آذربایجان را یک مقصد شرقی می نامیدند.

هرچند این روزها مرکز آذربایجان یعنی باکو بیشتر به خاطر حفاری های نفتی یا خرید در بوتیک های شیک معروف است. اما مسئولین این شهر در کوشش هستند تا باکو را مانند شهر دبی به یک مقصد گردشگری بسیار محبوب تبدیل نمایند. با توجه به دل ربایی دنیا قدیمی و زرق و برق دنیایی امروزی موجود در این شهر، باکو می تواند در این جهت به خوبی به هدف خود برسد. هرچند به جز جاذبه های دیدنی داحل شهر، تعداد زیادی مکان دیدنی هم اطراف باکو وجود دارد.

در این شهر چه چیزی باید ببینید و چه کاری انجام دهید

معماری باکو مانند یک کتاب تاریخی، حکایت مرکز را روایت می نماید. خیابان های مارپیچی شهر قدیمی اسلامی، یک میراث دنیای یونسکو است که سابقه تاریخی آن به قرن 12 میلادی می رسد. منطقه ای که با سازه های سنگی پر شده است. بعضی از کاروان سرا های اصلی همچنان پا بر جا هستند و به مکان های خوبی برای غذاخوردن تبدیل شده اند.

در عین حال، قسمت بیرونی بخش تاریخی باکو از طریق روس های در دوران شوروی با سبک های باروک، گوتیک و سازه های پست مدرن بسیار بزرگ، پر شده است. در مرکز بخش مدرن شهر، آسمان خراش های بسیار مدرنی واقع شده است. اگر این همه تقابل بین مدرنیته و تاریخ شما را خسته کرد، می توانید در امتداد منطقه ساحلی این شهر قدم بزنید و از منظره ها طبیعی لذت ببرید. منطقه ای که منظرههای متعددی را به وجود آورده است تا گردشگران در آن ها با خیال راحت استراحت نمایند.

کشور یونان محلی برای عاشقان معماری اروپایی

دوست داران تاریخ تا نام یونان آورده می گردد، ابتدا از زئوس، هومر و پارتنون نام می برند. اما علت دیگری برای معروفیت یونان این است که این کشور ممتاز در دنیایی قدیم، یکی از دروازه های غربی در جاده ابریشم بوده است. قدمت بعضی از سازهای یونانی به دوران فتوحات الکساندر مقدونی در قرن چهارم قبل از میلاد می رسد. بخش های از این میراث تاریخی هنوز هم در شمال یونان به جای مانده است. شهرهایی مانند ورجینا و سوفلی که کم تر مورد بازدید گردشگران واقع می شوند، در جهت جاده ابریشم باستانی و دقیقا در کنار شهر تاریخی پیرئوس قرار دارند.

ورجینا یک شهر بندری شلوغ از زمان های قدیم. مدیریت این شهر بندری در سال 2010 میلادی از طریق چینی ها خریداری شده و در پی آن با توجه به ساخت وساز و توسعه چینی ها به عنوان یکی از شلوغ ترین بنادر اروپایی مشغول به فعالیت است. از سال 2016 تا امروز بیش از چهار برابر ظرفیت قبلی بندر، کالا در آن مبادله شده است.

در این شهر چه چیزی باید ببینید و چه کاری انجام دهید

شهر تاریخی ورجینا که از هزاره سوم قبل از میلاد انسان هایی در آن ساکن شده بودند، یکی از مکان تاریخی برجسته در کشور یونان است. جایی که تمام انتظارات عاشقان یونان باستان را برآورده می نماید. این شهر اولین مرکز مقدونیه باستان بود که از آن دوران یک آکروپولیس زیبا، تئاتر و کاخ مقدونی، هنوز هم به جای مانده است. محله تسالونیکی، در مرکز شهر واقع شده است که در زمان های قدیم یک مرکز پررونق بود. این منطقه مرکز حمل و نقل ابریشم و تجارت ادویه در زمان های باستان به بوده است.

امکان خوردن غذاهایی متنوع یونانی مثل سولاکی (سولاکی نوعی کباب یونانی است که با گوشت های تکه ای و سبزیجات از طریق سیخ و روی منقل درست می گردد)، جایرو (گوشت بریان شده با استفاده از یک سیخ عمودی)، پنیر و گوشت پرشده شیرینی های بوگاسا ، ماهی مرکب پر از پنیر فتا و بادمجان دودی دلایلی هستند که اثبات می نمایند چرا این منطقه به خاطر فروش ادویه معروف بود.