تلسکوپ جیمز وب و پیدا کردن آجرهای سازنده زندگی در اعماق تاریک فضا - مجله خبری

به گزارش مجله خبری، توانایی بی نظیر جیمز وب در نگریستن به دوردست، تنها محدود به اجرام آسمانی نیست و می تواند عناصر بیوشیمیایی را در سردترین و تاریک ترین ابرها را هم نظاره کند.

به تازگی این تلسکوپ، در یک ابر مولکولی به نام Chamaeleon I که در فاصله بیش از 500 سال نوری از زمین قرار گرفته است، کربن یخ زده، هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن و گوگرد پیدا شده. یعنی همان عناصری که برای تشکیل آمینواسیدها لازم هستند.

ماریا دروزدوفسکایا، ستاره شناس از دانشگاه برن در آلمان، می گوید: این عناصر اجزای مهم مولکول های پیش زیستی مانند اسیدهای آمینه ساده هستند و بنابراین، مواد تشکیل دهنده زندگی هستند.

علاوه بر این، یک تیم بین المللی از محققان به سرپرستی اخترشناسی مانند ملیسا مک کلور از دانشگاه لیدن در هلند نیز اشکال منجمد مولکول های پیچیده تر مانند آب، متان، آمونیاک، سولفید کربونیل و مولکول آلی متانول را شناسایی نموده اند.

توده های سرد و متراکم در ابرهای مولکولی محل تولد ستارگان و سیاراتشان هستند. دانشمندان بر این باورند که آمینواسیدها و سایر مولکول ها در ابر مولکولی که خورشید را به وجود آورده بود، وجود داشته که بعضی آنها بعداً به وسیله برخوردهای دنباله دارها و سیارک ها به زمین تحویل داده شده بودند.

عناصر و مولکول های کشف شده در Chamaeleon I ممکن است روزی در جریان شکل گیری سیاره ای نقش ایفا نمایند و مواد لازم برای پیدایش حیات را به سیارات نوزاد نو تحویل دهند.

جیمز وب با قابلیت تشخیص فروسرخ قدرتمند خود، قادر است غبار متراکم را با وضوح و جزئیات بیشتری نسبت به تلسکوپ های قبلی ببیند. این به این علت است که طول موج های فروسرخ نور مانند طول موج های کوتاه تر، به وسیله ذرات گرد و غبار را پراکنده نمی شوند.

برای معین ترکیب شیمیایی گرد و غبار در Chamaeleon I، دانشمندان به اندازه و شیوه جذب تکیه دارند. نور ستاره ای که از میان ابر عبور می نماید می تواند به وسیله عناصر و مولکول های موجود در آن جذب گردد. مواد شیمیایی مختلف طول موج های متفاوتی را جذب می نمایند. سپس دانشمندان می وانند این خطوط جذب را تجزیه و تحلیل نمایند تا معین نمایند کدام عناصر موجود هستند.

جیمز وب در Chamaeleon I دانه های غبار سیلیکات، آمینواسید را در دمای حدود -263 درجه سانتیگراد یافت. البته چگالی آمینواسید کمتر از حد انتظار است.

این تحقیق در Nature Astronomy منتشر شده.