تاریخ طلایی در آمریتسار - مجله خبری

به گزارش مجله خبری، گفته می گردد این شهر در سال 1574 توسط گورو رام داس تاسیس شده و یکی از ویژگی های شهر آمریتسار این است که هنوز مراسم مذهبی قربانی کردن در آن برگزار می گردد. این شهر به دلیل نزدیکی به پاکستان از ابتدای تاریخ تاسیس نیز اهمیت ویژه ای داشته و مردم این شهر به لحاظ فرهنگی ارتباطات زیادی با کشورهای اطراف دارند.

یکی از سئوالاتی که برای گردشگران پس از شنیدن نام این شهر به وجود می آید دانستن معنی آن است. بعضی معتقدند نام این شهر از واژه آمریتساگار به معنای اقیانوس جاودانگی گرفته شده است.

گردشگران می توانند در شهر آمریتسار از جاذبه هایی چون معبد طلایی، باغ جالیان والا، موزه مرکزی سیک، معبد ماتادر و کاخ مهاراجه رانجیت سینگ دیدن نمایند و در تاریخ متفاوت مردم این شهر که به میهمان نوازی نیز در دنیا شهرت دارند غرق شوند.

در مورد این شهر اما افسانه های گوناگونی وجود دارد. برای مثال بعضی معتقدند که نیروهای خاصی از آمریتسار محافظت می نمایند و یا عده ای دیگر بر این باورند که در زمان تاریکی ارواح وارد آب های آمریتسار شده و دور معبد گشت می زنند و به همین دلیل است که سرقت در اطراف این محل بسیار کم تر باقی مکان ها است.

از مکان هایی که گردشگران حتما باید از آن ها دیدن نمایند می توان به معبد طلایی، باغ جلیان والا، کاخ مهاراجه و موزه مرکزی سیک ها اشاره نمود. باغ جلیان والا که در نزدیکی معبد طلایی واقع شده، یکی از مناطق معروف این شهر است و خاطرات تلخ سال های دور این شهر را به خاطر می آورد.

در موزه مرکزی سیک نیز گردشگران می توانند مجموعه ای از عکس های هنری را تماشا نمایند که اغلب آن ها شهادت جمع زیادی از سیک ها را به نمایش در آورده اند. کاخ مهاراجه نیز یک کاخ تابستانی چشم نواز بوده که هم اکنون تبدیل به یک موزه با ارزش شده و مجموعه آثار دوره سیک ها در آن به معرض نمایش گذاشته شده است.

البته یکی از جاذبه های ارزشمند و مهم این شهر که باید بیشتر به آن پرداخت معبد طلایی این شهر است، این معبد مانند شهر آمریتسار برای پیروان آیین سیک ارزش بسیار زیادی دارد و آن ها این معبد را یکی از مقدس ترین مکان های این شهر می دانند.

این معبد را همچنین گورو رام داس تاسیس نموده که با نام های هارماندیر صاحب و دربار صاحب در بین مردم شهرت دارد. این معبد طلایی رنگ که با ترکیبی از معماری هندی و اسلامی ساخته شده هم چنان تاریخ 500 ساله خود را راسخ نگاه داشته و در حال فعالیت است.

معبد طلایی به دستور گورو رام داس و توسط استاد راماس جی در قرن شانزدهم میلادی ساخته شد که از ابتدا به رنگ طلایی نبوده است. این معبد طلایی درون دریاچه ای مصنوعی قرار گرفته و تراشه های کناری این معبد که حیوانات مختلف را به نمایش می گذارد، ظاهر بیرونی معبد طلایی را بسیار شگفت انگیز نموده است.

معبد طلایی آمریتسار چهار ورودی دارد که مردم هند برای شفا دریافت پس از ورود از این درها به سمت آب های معبد رفته و در آن حمام می نمایند. قسمت بالایی این معبد از طلای خالص ساخته شده است و همچنین سازه های مرمرین بسیار زیبای این سازه باعث درخشش آن در شهر شده است.

البته معبد طلایی شهر آمریتسار در طول تاریخ بارها توسط مسلمانان افغانستان و امپراطوری مغول مورد هجوم و تخریب قرار گرفته و توسط سیک ها بازسازی شده است. این مورد اما در تغییر ظاهری معبد که ابتدا گلی بوده و در سال 1809 با سنگ های مرمر بازسازی شده و در خاتمه با طلا پوشیده شده است.

گفته شده است که در ساختار این معبد بیش از 750 کیلوگرم طلا استفاده شده و بسیاری از مردم که این معبد را به عنوان نماد برابری و برادری می دانند بیشترین طلا برای ساخت بنا را به سازنده آن اهدا نموده اند.

ایسنا نوشت، در مورد ثبت دنیای این جاذبه تاریخی باید گفت که کشور هندوستان پرونده این معبد را برای ثبت در میراث دنیای یونسکو برای مسئولین ارسال نموده و در انتظار ثبت این جاذبه تاریخی به سر می برد.