ناسا در حال تبدیل گرد و غبار ماه به اکسیژن است - مجله خبری

به گزارش مجله خبری، مهندسان بریتانیایی در حال تنظیم ریز فرآیندی هستند که موجب استخراج اکسیژن از گرد و غبار کره ماه خواهد شد. از این فرآیند پودرهای فلزی بر جای می ماند که می توان برای ساخت یک پایگاه ساختمانی سه بعدی در ماه از آنها استفاده کرد.

1. این فرآیند می تواند یک گام اولیه برای ایجاد یک کارخانه استخراج اکسیژن فرا زمینی باشد و یاری می نماید که برای ساخت یک پایگاه به منظور اکتشافات بیشتر، احتیاجی به ارسال مواد اولیه زمینی نباشد. در واقع قرار است فرآیند استخراج اکسیژن در کره ماه صورت بگیرد و از فلزات بر جای مانده برای ساخت پایگاه استفاده نمایند. اکسیژن بدست آمده بیشتر برای ساخت سوخت موشک مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین هوا (اکسیژن تنفسی) را برای مسافران ماه فراهم می نماید. این پروژه بخشی از آماده سازی های ناسا برای ایجاد حضور دائمی و پایدار در ماه است. فضانوردان بر روی ماه زندگی و کار خواهند کرد، جایی که به توسعه و آزمایش فناوری های مورد احتیاج برای ماموریت های دورتر به اعماق فضا یاری خواهد نمود.

2. رگولیت قمری، لایه نازک غبارآلود که ماه را پوشش می دهد، با مواد معدنی موجود بر روی زمین چندان متفاوت نیست. بر اساس وزن، حاوی حدود 45٪ اکسیژن است که با فلزاتی مانند آهن و تیتانیوم مخلوط است. این اکسیژن به راحتی قابل جداسازی نیست و احتیاج به شیوه خاص خود دارد. شرکت بریتانیایی متالیز در حال حاضر یک فرآیند استخراج مواد معدنی را توسعه داده است که توسط صنایع روی زمین برای فراوری فلزات در ساخت سازه ها مورد استفاده قرار می گیرد. در اوایل امسال نشان داده شد که این فرآیند با رگولیت قمری (ماه) به خوبی جواب می دهد.

3. فرآیند الکتروشیمیایی در یک محفظه طراحی شده خاص صورت می گیرد. محفظه ای که برای تحقیق استفاده می شود در اندازه یک ماشین لباسشویی است. مواد حاوی اکسیژن در یک نمک مایع مذاب فرو می رود که تا 950 درجه سانتی گراد گرم می شود. سپس یک جریان از آن عبور می نماید که باعث استخراج اکسیژن و جمع آوری نمک مایع در یک الکترود می شود و مخلوطی از پودرهای فلزی را بر جای می ماند. به عنوان بخشی از پروژه فعلی، مهندسان متالیز در حال تنظیم کارکرد این تکنیک با کاربرد قمری آن در حالت تئوری هستند.

4. تفاوت عظیم این است که بر روی زمین به اکسیژن فراوری شده احتیاج نیست؛ اما در فضا مهم ترین محصول فرآیند خواهد بود. این بدان معنی است که این فرآیند باید مهندسی شود و تا حد امکان گاز (اکسیژن) فراوری شود. مهندسان با تنظیم جریان الکتریکی برای افزایش میزان اکسیژن با این فرآیند در حال کوشش برای فراوری دمای مورد احتیاج هستند. ایان ملور، مدیر عامل شرکت متالیز، می گوید: چند سال پیش متوجه شدیم که محصول جانبی به ظاهر بی اهمیت است و برای اکتشافات فضایی بدون کاربرد به نظر می رسید؛ اما پس از چند سال ثابت شد که اینطور نیست.

5. آدونیت ماکایا، مهندس مواد ناسا که بر این پروژه نظارت دارد، می گوید: این پروژه هیجان انگیز بخشی از استراتژی گسترده از منابع فضایی ناسا را تشکیل می دهد که به ما یاری خواهد نمود تا نشان دهیم، چگونه موادی که در حال حاضر بر روی ماه وجود دارد می تواند برای حمایت از کوشش های بلند مدت فضایی پایدار، مورد استفاده قرار گیرد. سو هورن، رئیس اکتشافات آژانس فضایی بریتانیا، می گوید: در آینده اگر بخواهیم به طور گسترده ای در فضا سفر کنیم و پایگاه هایی بر روی ماه و مریخ راه اندازی کنیم، آنوقت باید چیزهای مورد احتیاج برای حمایت از زندگی (غذا، آب و هوای قابل تنفس) را بسازیم یا پیدا کنیم. این اکتشاف در راستای هدف ما بسیار یاری نماینده خواهد بود.

منبع: ایرنا